มัสยิดอิกอมุสซอลาฮ์ ทะเบียนเลขที่: 036
หมู่ที่: 4 แขวง/ตำบล: ท่าสะท้อน เขต/อำเภอ: พุนพิน จังหวัด: สุราษฎร์ธานี 089-735608
ประวัติความเป็นมาฯ
มีข้อสันนิษฐานว่าชาวไทยมุสลิมหมู่บ้านหนองจอกน่าจะอพยพมาอยู่ในพื้นที่นี้ราวปี พ.ศ.2450 -2460 จากการบอกเล่าของนายเลาะ อิสิงห์จันทร์ซึ่งได้อพยพจากอำเภอบ้านแหลม จังหวัดเพชรบุรีมาอยู่ที่หมู่บ้านหนองจอก เมื่อปี พ.ศ. 2478 เพราะตัวเขาเองอพยพมาอยู่เป็นรุ่นที่สอง ก่อนหน้านั้นเคยก็มีมุสลิมมาตั้งถิ่นฐานที่นี่แต่เนื่องจากประสบปัญหาอุทกภัยทุกปีจึงย้ายถิ่นฐานไปอยู่ที่อื่น ต่อมาปี พ.ศ.2579 นายเด้ชและนางวอ รำมะสิทธิ์สองสามีภรรยาซึ่งมีรกรากอยู่ที่ตำบลปากกราน อำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยาก็พาครอบครัวอพยพมาหาที่ทำกินแห่งใหม่โดยมาจับจองพื้นที่ในหมู่บ้านหนองจอกเป็นที่อยู่อาศัยและที่ทำกินเพราะบริเวณนี้ขณะนั้นยังมีผู้คนอาศัยเพียงไม่กี่หลังคาเรือน อีกทั้งยังเป็นพื้นที่ที่มีทรัพยากรป่าไม้อุดมสมบูรณ์ และมีสัตว์น้ำชุกชุมหลังจากนั้นก็เริ่มมีพี่น้องมุสลิมจากอำเภอลาดบัวหลวง จังหวัดพระนครศรีอยุธยา อำเภอเมือง จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ อำเภอบางบัวทอง จังหวัดนนทบุรี อำเภอเปร็งจังหวัด ฉะเชิงเทรา มามีครอบครัวและตั้งถิ่นฐานอยู่ที่นี่จนปัจจุบันมีพี่น้องมุสลิมในจังหวัดทางภาคใต้จากอำเภอย่าตาขาวจังหวัดตรัง อำเภอท่าศาลา อำเภอเชียรใหญ่ อำเภอปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช รวมอยู่ด้วย แต่มุสลิมส่วนใหญ่อพยพมาจากแถบจังหวัดทางภาคกลางและยังคงใช้ภาษาไทยภาคกลางในการสื่อสาร อย่างไรก็ตามชาวไทยมุสลิมที่หมู่บ้านหนองจอกมีเชื้อสายคนมลายูในสามจังหวัดภาคใต้ เพราะชาวมุสลิมในจังหวัดพระนครศรีอยุธยาบรรพบุรุษของพวกเขาถูกทหารของกรมพระราชวังบวรมหาสุรสิงหนาท ในสมัยรัชกาลที่ 1จับมาเป็นเชลยเมื่อครั้งยกทัพไปตีปัตตานีและได้นำเชลยเหล่านั้นไปปล่อยไว้ในพื้นที่ภาคกลางหลายจังหวัดรวมทั้งจังหวัดพระนครศรีอยุธยาด้วย สำหรับพื้นที่ชาวมุสลิมหมู่บ้านหนองจอกอาศัยอยู่เคยเป็นดินแดนเปรียบที่เสมือนป่าช้าที่ชาวไทยพุทธจะนำศพมาฝังเนื่องจากในสมัยนั้นยังไม่มีวัด ไม่มีเมรุเผาศพและดินแดนแห่งนี้ยังไม่มีผู้คนอาศัยเพราะหลังจากที่ชาวมุสลิมมาตั้งถิ่นฐานในระยะแรกได้ขุดพบซากกระดูกถ้วยกระเบื้องที่ฝังไว้ข้างๆศพพร้อมมีเงิน(เงินปากผี) ถึงสองแห่งจึงเชื่อได้ว่าน่าจะเป็นที่ที่มีการนำศพมาฝัง อย่างไรก็ตามไม่มีหลักฐานยืนยันแน่ชัดในเรื่องนี้ เมื่อมีชาวมุสลิมมาอยู่มากขึ้นจึงเริ่มมีการก่อสร้างมัสยิด เมื่อปี พ.ศ.2493 โดยใช้ชื่อว่ามัสยิดศาลามุรเราะฮ์มานโดยมีนายเสนาะ รำมะสิทธิ์เป็นอิหม่าม ต่อมาปีพ.ศ. 2502 ได้สร้างมัสยิดขึ้นอีกหลังแต่ยังไม่ได้จดทะเบียนปัจจุบันคือมัสยิดอิกอมุสซอลาฮ์โดยให้นายนายเสนาะ รำมะสิทธิ์ทำหน้าที่อิหม่าม ส่วนมัสยิดซาลามุรเราะฮ์มานมีนายเลาะ อิสิงห์จันทร์เป็นอิหม่ามปีพ.ศ.2504 นายเลาะ อิสิงจันทร์ได้อุทิศที่ดินเพื่อให้สร้างโรงเรียนขึ้นในหมู่บ้านและได้ตั้งชื่อว่าโรงเรียนบ้านหนองจอก ตามสภาพพื้นที่ ที่เป็นที่ลุ่มมีดอกจอกขึ้นหนาแน่น ต่อมาปี พ.ศ. 2505 เกิดวาตภัยครั้งใหญ่ทำให้โรงเรียนที่สร้างขึ้นพังเสียหายและได้มีการสร้างอาคารเรียนหลังใหม่ทดแทน ในระยะแรกที่อพยพมาอยู่ก็ได้ประกอบอาชีพทำนาซึ่งเป็นวิถีชีวิตเมื่อครั้งอาศัยอยู่ในจังหวัดภาคกลางต่อมา ตัดไม้ฟืนรถไฟส่งขายให้การรถไฟ ต่อก็ตัดหวาย(หวายหนิม)ขาย หลังจากนั้นหาปลา ตัดไม้เผาถ่านทำเหมืองแร่ดีบุกที่หมู่บ้านน้ำเค็ม จังหวัดพังงา ปลูกผัก ปัจจุบันอาชีพหลักของคนในพื้นที่คือทำสวนปาล์มน้ำมัน เลี้ยงปลาในกระชัง และทำการประมงน้ำจืด moreกรรมการมัสยิด
นายปรีชา การีซอ
อิหม่าม
นายอาบีดีน บุญวิเศษ
คอเต็บ
นายสุชาติ รำมะสิทธิ์
บิหลั่น
นายสุริยัน รำมะสิทธิ์
เลขานุการ
นายนิรันดร์ กลิ่นจำปา
นายทะเบียน
นายฮาซัน รำมะสิทธิ์
เหรัญญิก
นายเล๊าะ เล็มเละ
ฝ่ายวิชาการ
นายสมบัติ อินทร์แฉล้ม
ฝ่ายการศึกษา
นายสุชาติ สุขอนุเคราะห์
ฝ่ายฮาลาล
นายสุวิทย์ ขำนุรักษ์
ฝ่ายซะกาติและสังคมสงเคราะห์
ไม่มีข้อมูล
ฝ่ายประชาสัมพันธ์
นายฮุสเซ็น รำมะสิทธิ์
ฝ่ายอาคารสถานที่
นายวิทยา บุญวิเศษ
ฝ่ายประสานงาน
นายสมนึก เพชรหิน
ฝ่ายกิจกรรมพิเศษ
นายสมาน หะมะ
ฝ่ายสตรีและเยาวชน
สัปปุรุษ
| ข้อมูลสัปปุรุษ | ครอบครัว | ชาย | หญิง | รวม |
|---|---|---|---|---|
| สัปปุรุษ ณ ปัจจุบัน | 68 | 143 | 149 | 292 |
| สัปปุรุษในเขต | 68 | 143 | 149 | 292 |
| สัปปุรุษนอกเขต | 0 | 0 | 0 | 0 |
| สัปปุรุษเข้ารับอิสลาม | 0 | 0 | 0 | 0 |
| สัปปุรุษย้ายเเข้าจากมัสยิดอื่น | 0 | 0 | 0 | 0 |
| สัปปุรุษเสียชีวิต | 0 | 0 | 0 | 0 |
| สัปปุรุษย้ายออกไปมัสยิดอื่น | 0 | 0 | 0 | 0 |
| สัปปุรุษจำหน่ายออกจากระบบ | 0 | 0 | 0 | 0 |