ประวัติความเป็นมาฯ

ประวัติของมัสยิดดารุ้ลมูฮายีรีน (สามร้อยยอด)
มัสยิดดารุ้ลมูฮายีรีน ตั้งอยู่ ณ บ้านเลขที่ 1 หมู่ที่ 4 ตำบลไร่เก่า อำเภอสามร้อยยอด จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ในพื้นที่ 5 ไร่ ซึ่งนับได้ว่า มัสยิดดารุ้ลมูฮายีรีน นั้นเป็นมัสยิดหลังแรก ของจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ที่ได้รับการจดทะเบียนในตอนนั้นซึ่งสัปบุรุษในมัสยิดนั้นแต่เดิมที่ไม่ใช่คนพื้นเมืองของจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ แต่เป็นคนต่างพื้นที่อพยพจากจังหวัดเพชรบุรี (ท่าแร้งและบ้านใหม่) ที่ได้ย้ายถิ่นฐานเพื่อทำมาหากินในที่บริเวณแห่งนี้ เมื่อได้ย้ายเข้ามาอยู่แล้วพวกเขาจึงมีแนวคิดที่จะสร้างสถานที่ละหมาดเพื่อทำการกราบไหว้พระผู้เป็นเจ้า (อัลลอฮ์ ซ.บ.) ซึ่งมีผู้อพยพ มาอยู่ในรุ่นนั้นมีทั้งหมด 5 ครอบครัว โดยมีการนำของฮัจยีฮีม นายและห์ ซึ่งมีที่ดินอยู่จึงได้ทำการแบ่งที่ดินของตนทั้งสอง คนละ 2 ไร่ครึ่ง จึงเป็นที่ 5 ไร่ เพื่อที่จะสร้างสถานที่ละหมาด หลังจากนั้น ได้เริ่มในการสร้างให้เป็นบาแลขึ้นมาหลังหนึ่ง ซึ่งมีลักษณะปลูกเป็นไม้ชั้นเดียว หลังคามุงจากได้สร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2497 หลังจากนั้นได้มีผู้อพยพมาอยู่ที่นี้ คือนาย กอเดร (คลอง 15) ซึ่งในขณะนั้นบาแลยังไม่มีอิหม่าม นายฮัจยีฮีม และนายและห์ จึงได้ทำการแต่งตั้ง นาย
กอเดร ให้ดำรงตำแหน่งอิหม่าม บาแลในตอนนั้นใช้ทำการปฏิบัติศาสนกิจได้เพียงแค่ 2 ปีก็ได้ เกิดเหตุการณ์ไฟป่าลุกไหม้บาแล จึงสร้างความเสียหายจนทำให้ไม่สามารถปฏิบัติศาสนกิจตามเวลาได้ ประกอบกับได้มีผู้อพยพมาจากเพชร อีกหลายครอบครัว จึงทำให้สถานที่ไม่เพียงพอที่จะละหมาด พวกเขาจึงมีแนวคิดที่จะสร้างมัสยิดหลังใหม่ขึ้น ประกอบกับผู้ที่ตั้งบาแลหลังแรก คือ นาย ฮัจยีฮีม กับ นายและห์ ได้เสียชีวิตไปแล้วและอิหม่ามกอเดร ได้แยกตัวออกไปสร้างมัสยิดหลังใหม่ หลังจากนั้น นายหมัด เพชรวงษ์ และบรรดาผู้ที่อพยพมาจากเพชรบุรี และคนที่อยู่ก่อนนั้นจึงได้ช่วยกันสร้างมัสยิดหลังที่สองขึ้นมาใหม่ โดยมีลักษณะของมัสยิดปลูกเป็นอาคารไม้ชั้นเดียวซึ่งไม่ใหญ่โตมากนัก แต่ต้องใช้ทุนในการสร้างพอสมควร ประกอบสัปบุรุษสมัยนั้นฐานะค่อนข้างยากจน จึงทำให้การสร้างเป็นไปด้วยความยากลำบาก แต่โชคดีที่ได้รับการช่วยเหลือจากอาจารย์ สวาสดิ์ ศุมาลศักดิ์ และท่านอับดุล ได้ทำเรื่องสนับสนุน และหารายได้เข้ามัสยิดจนกระทั่งสามารถสร้างมัสยิดได้จนเสร็จสมบูรณ์สามารถเข้าทำการปฏิบัติศาสนาในมัสยิดได้ประมาณ 100 คน หลัง
จากนั้นสัปบุรุษจึงได้ทำการแต่งตั้ง นายหมัด เพชรวงษ์เป็นอิหม่าม นายซูโกร หวั่งพึ่งฉาย เป็นคอเต็บ และนายลิด หวังคลี่ เป็นบิหลั่น ซึ่งมัสยิดหลังที่สองได้สร้างอยู่บนบาแลหลังแรกสร้างไม่ถึงปีก็เสร็จ บริบูรณ์ ในปี พ.ศ. 2500 สามารถใช้ปฏิบัติศาสนกิจได้ตามปรกติ มัสยิดหลังที่สองนี้อยู่ได้ประมาณ 23 ปี ประกอบกับผู้อพยพมาจากเพชรบุรีอยู่เรื่อย ๆ และมีประชากรเพิ่มขึ้นจนทำให้สถานที่ละหมาดไม่เพียงพอต่อบุคคลที่จะมาละหมาด และพื้นที่ตรงนั้นเป็นที่ลุ่มดอน (ต่ำ) จนบางที่ทำให้น้ำท่วมขังได้ง่าย




ในปี พ.ศ. 2524 สัปบุรุษจึงมีแนวคิดที่จะสร้างมัสยิดหลังใหม่ พร้อมกับขยับขยายมัสยิดหลังเดิม ขึ้นมาให้พ้นจากที่ลุ่มดอน (ต่ำ) และจึงได้เอาไม้เก่า ๆ มาทำบาแลที่ใช้สอนหนังสือ แต่ตอนนั้นผู้ที่สร้างมัสยิดหลังที่สอง คือนายหมัด เพชรวงษ์ (ฮัจยีมุตตอฟา)
นายซูโกร นุ่มสุข นายยูซุบ กีเย็ง นายมันนาน หลำบำรุง ซึ่งเป็นคนรุ่นใหม่ จึงได้รวมตัวกันทำการวางแผนในรูปแบบของมัสยิดจนกระทั่งได้เริ่มทำการสร้างมัสยิดหลังปัจจุบัน โดยใช้แรงงานสัปบุรุษโดยไม่มีการว่าจ้างใด ๆ บรรดาผู้ที่ริเริ่มสร้างมัสยิด ได้ทำการบริจาคสมทบทุนในการสร้างมัสยิด ไปยังสถานที่ต่าง ๆ พร้อมทั้งเดินทางไปด้วยตนเอง ในสถานที่ต่าง ๆ เพื่อขอเงินบริจาค จึงทำให้เงินบริจาคมีมาตลอด ประกอบกับการสร้างนั้นไม่เสียค่าแรงใด ๆ จึงทำให้มัสยิด เสร็จสมบูรณ์ในปี พ.ศ. 2526 ออกในรูปลักษณะของมัสยิดนั้นเป็นอาคารตึกชั้นเดียว มีโดมอยู่ด้านหน้า 1 ลูก มีอาคาร ยาวเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้า และมีห้องสำหรับสตรี(มุสลิมะห์ หญิง) อีก 2 ห้องมีความกว้างของอาคาร ประมาณ 10 เมตร มีความยาวประมาณ 15 เมตร ใช้เวลาในการสร้างประมาณ 3 ปีเศษ ซึ่งปัจจุบันนี้ ผู้ที่ดำรงตำแหน่งอิหม่าม นายเจริญ นุ่มสุข (ฮัจยีมุสตอฟา) คอเต็บ คือ นายสำราง หลำบำรุง บิล้าล คือ นายสุชาติ นุ่มสุข มัสยิดหลังปัจจุบันนี้ ตั้งอยู่ในพื้นที่ 5 ไร่ ล้อมรอบไปด้วยกุโบร์อยู่ทิศตะวันออก และสระน้ำอยู่ทางทิศใต้ และสวนปาล์มอยู่ทิศเหนือ อีกทั้งมีโรงเรียนสอนศาสนา (ฟัรดูอีน) ในปัจจุบันนี้ประชากร (สัปบุรุษ) ของมัสยิดนี้ทั้งหมด 338 คน มี 72 ครัวเรือน เป็นชาย 136 คน เป็นหญิง 157 คน มัสยิดดารุ้ลมุฮายีรีน ตั้งอยู่เลขที่ 1 ม.4 ต. ไร่เก่า อ. สามร้อยยอด จ. ประจวบคีรีขันธ์