ประวัติความเป็นมาฯ

คำวังมาจากภาษมาลายู คำว่า “กุบัง” แปลว่า “วัง” สำหรับประจันเพี้ยนมาจากคำว่า “บลาจัน” ภาษามาลายูเช่นกัน ความหมายว่า กะปิ (เคย) ชาวบ้านจึงเรียกตืดปากว่า “กุบังบลาจัน” “วังเคย” ในภาษาถิ่นใต้ ด้วยสาเหตุที่เรียกเช่นนี้เพราะว่า ในพื้นที่ตำบลวังประจันในสมัยอดีตจะมีความอุดมสมบูรณ์ด้วยทรัพยากรทางธรรมชาติ และแหล่งน้ำ การเดินทางต้องใช้เส้นทางน้ำ และเดินเลียบเชิงเขาเพื่อไปยังตัวจังหวัด เส้นทางที่เดินต้องผ่านคลองทุ่นแอ่งน้ำขนาดใหญ่ ภายในแอ่งน้ำมีน้ำเยอะและลึก จึงเรียกว่า “ กุบัง” และในแอ่งน้ำมีก้อนหินกลม ๆ เหมือนกับมีคนปั้นเอาไว้ วางเรียงรายขนาดเท่ากันคล้าย ๆ กับก้อนกะปิ เพระสมัยก่อนกะปิชาวประมงแม่ค้าขายเคยจะปั้นก้อนเคยเป็นก้อนกลม ๆ พอประมาณ ชาวบ้านเมื่อเห็น ก็เรียกติดปากกันว่า บลาจันจึงได้คำรวมกันว่า “กุบังบลาจัน” ความหมายว่า “วังเคย” นั้นเอง และได้เพี้ยนมาเป็น “วังประจัน” ในปัจจุบันนี้