มัสยิดมูซอลลี บ้านปากหรา (ทะเบียนเลขที่: 073)
ประวัติความเป็นมาฯ
ย้อนไปเมื่อประมาณปี พ.ศ.2495 นางแมะ สมันบุตร ได้วากัฟที่ดินส่วนตัวเพื่อใช้ก่อสร้างมัสยิด ซึ่งในระยะแรกได้ก่อสร้างเป็นสถานที่ละหมาด(บาลาย)เล็กๆจุคนได้เพียง 20 คน ผู้ก่อสร้างคือนายเด็น นายดำล้า นายด่ากา และนายย่าปากได้ร่วมกันทำ ซึ่งต่อมานายเด็นได้ถูกเห็นชอบจากผู้คนให้ดำรงตำแหน่งอิหม่าม
ถัดจากนั้นไม่นานด้วยความคับแคบและผู้คนที่มาละหมาดมากขึ้น ทั้งหมดจึงมีมติเป็นเสียงเดียวกันเพื่อปรับอาคารดังกล่าวให้เป็นมัสยิดโดยสมบูรณ์ ส่วนการก่อสร้างครั้งนี้เนื่องจากงบประมาณที่จำกัดและอุปสรรคในการขนส่ง เบื้องต้นจึงดำเนินการก่อสร้างด้วยไม้ทั้งหลัง ส่วนหลังคาใช้วิธีการมุงด้วยสังกะสีและกั้นด้านข้างด้วยไม่ไผ่สาน
เมื่อก่อสร้างแล้วเสร็จ อิหม่ามท่านแรกคือ นายเด็นผู้ที่ก่อสร้างนั่นเอง ส่วนคอเต้บคือ นายด้ากา กาหลง และบิหลั่นคือ นายดำ กุลพ่อ
ต่อมาเนื่องด้วยอายุที่มากขึ้นของนายเด็นเป็นอุปสรรคต่อการปฎิบัติหน้าที่ นายเด็นจึงลาออก อิหม่ามท่านถัดมาคือ นายกูหมาด สมันบุตร
ไม่นานอิหม่ามมีการเปลี่ยนตัวอีกครั้ง ครั้งนี้คือ นายกูหมีด ซึ่งในยุคของนายกูหมีดนี้เองที่มัสยิดได้รับการจดทะเบียนอย่างเป็นทางการ โดยผู้ดำเนินการในขณะนั้นคือ นายประภาส มาศโอสถ ซึ่งดำรงตำแหน่งเป็นครูใหญ่โรงเรียนบ้านปากหราเป็นผู้ดำเนินการให้ และได้รับการขนานนามว่า "มัสยิดมูซอลลี"
ในอีกหลายปีต่อมา อิหม่าม คอเต็บ บิหลั่น มีการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง ในครั้งนี้ อิหม่ามคือ นายหมาดหยาด กุลพ่อ คอเต็บคือ นายหว้าเห หม้อน้ำร้อน ส่วนบิหลั่นคือ นายหมาดเหยด กุลพ่อ ในยุคนี้ มัสยิดได้ถูกปรับปรุงและซ่อมแซมอีกครั้ง ในครั้งนี้ได้ดำเนินการเปลี่ยนเสาไม้ทั้งหมดให้เป็นเสาปูนที่มีความแข็งแรงยิ่งกว่า ส่วนผนังที่เป็นเพียงสังกะสีกั้น ได้ถูกแทนที่ด้วยอิฐแต่ไม่ได้มีการฉาบแต่อย่างใด หลังคาถูกเปลี่ยนเป็นกระเบื้องที่มีความแข็งแรงยิ่งกว่า ส่วนขนาดที่เล็กก็ถูกขยายให้ใหญ่เพื่อรองรับปริมาณผู้คนได้มากขึ้น
หลายปีต่อมา มัสยิดถูกแยกออกเป็นสองหลัง ผู้ที่ถูกเลือกมาดำรงตำแหน่งอิหม่ามท่านใหม่คือ นายดนล้า บ่อหนา คอเต็บคือ นายมนัส โส้เหม ซึ่งภายหลังมีปัญหาสุขภาพได้ให้นายยู่โสบ กุลพ่อขึ้นดำรตำแหน่งแทน ส่วนบิหลั่นยังเป็นท่านเดิมคือ นายหมาดเหยด กุลพ่อ และในยุดนี้ได้มีการปรับปรุงอาคารมัสยิดใหม่อีกครั้ง โดยในครั้งนี้ได้เปลี่ยนโครงสร้างหลังคาใหม่ทั้งหมด รวมถึงมาการฉาบผิวมัสยิดใหม่ทั้งหลัง และยังคงปรับปรุงเรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน